Dag 10
De dag begon om acht uur ‘s ochtends aan het ontbijt. Iedereen was uitgerust en was weer klaar om er weer een week tegenaan te gaan. Het ontbijt bestond uit pannenkoekjes, deeghapjes gevuld met gehakt, ei, worstjes, aardappeltjes en brood. Ook was er een heerlijk sapje van watermeloen.
Na het ontbijt gingen we met de bus naar het meer (Lake Victoria). We gingen een boottocht doen over het meer, met als hoogtepunt: kijken naar de nijlpaarden. Onze gids wist ons van alles te vertellen over deze beesten en ook over andere dieren, voornamelijk vogels, maar ook allerlei bomen/planten. Iedereen heeft volop lopen genieten op de boot, en het was een prachtig om te zien.
Na deze prachtige boottocht gingen we terug naar het hotel om onze spullen te pakken, en voor de meeste om nog even op de WiFi te zitten. Om 11:45 gingen we met de bus weg terug naar Mumias (dachten we). Maar de chauffeur zei dat hij eerst de olie moest vervangen, 20 minuten zei hij (we weten inmiddels dat dit minstens 30 is in Keniaanse tijd). We hebben gewacht bij de garage, wat ongeveer 3 kwartier heeft geduurd.
Hierna waren we dan eindelijk onderweg terug naar Mumias. Terug bij het hotel zijn we snel gaan lunchen en stapte we daarna weer de bus in, op naar een school.
We hebben een basisschool bezocht, waarbij we de klaslokalen hebben bezocht en buiten spelletjes gedaan met de kinderen. Het bleek dat zo’n 80% van de kinderen geen schoenen aanhad, en veel last hadden van wormen die hun voeten aan het opeten waren. Heel zielig om te zien. Gelukkig is Shailesh hard bezig geweest om schoenen goedkoop te kopen in grote aantallen, met veel eigen geld en ook van een paar andere pamojanen die geld in hebben gelegd (wordt vervolgd).
Na het schoolbezoek gingen we voor de laatste keer naar het A-STEP field. We gingen hier nog een beetje lol maken met de kinderen en afscheid nemen. Er werden vellen vol met stickers uitgedeeld en iedereen zat onder (ook wij en ook de ouders). Ook werden er bellen geblazen. Het regende maar dit stopte de lol niet. Vervolgens kwamen er zakken met schoenen tevoorschijn, en werden deze uitgedeeld aan de kinderen. De schoenen had Shailesh allemaal zwart laten spuiten zodat ze allemaal ongeveer hetzelfde eruitzagen en dat ze ook geschikt zijn voor kerk/school. Hierna kwamen wat afscheidswoorden, van ons pamojanen, rob, Jan, Tim, en ouders van A-STEP. De tijd van afscheid nemen was nu echt aangebroken, en dit was zwaar voor iedereen. De kinderen en de ouders hebben een speciaal plekje in ons hart gekregen, en we zullen ze niet vergeten. Na dit zware afscheid gingen we weer op naar het hotel.
Na het eten was het wachten op de organisatie van A-STEP voor het afscheid! Dit duurde een kwartier Keniaanse tijd (oftewel 3 kwartier). Iedereen heeft een woordje gezegd (alle pamojanen, A-STEP leden, Jan en Rob, en personeelsleden van het hotel).
Hierbij werd de reis in Mumias en de avond afgesloten!
Na het ontbijt gingen we met de bus naar het meer (Lake Victoria). We gingen een boottocht doen over het meer, met als hoogtepunt: kijken naar de nijlpaarden. Onze gids wist ons van alles te vertellen over deze beesten en ook over andere dieren, voornamelijk vogels, maar ook allerlei bomen/planten. Iedereen heeft volop lopen genieten op de boot, en het was een prachtig om te zien.
Na deze prachtige boottocht gingen we terug naar het hotel om onze spullen te pakken, en voor de meeste om nog even op de WiFi te zitten. Om 11:45 gingen we met de bus weg terug naar Mumias (dachten we). Maar de chauffeur zei dat hij eerst de olie moest vervangen, 20 minuten zei hij (we weten inmiddels dat dit minstens 30 is in Keniaanse tijd). We hebben gewacht bij de garage, wat ongeveer 3 kwartier heeft geduurd.
Hierna waren we dan eindelijk onderweg terug naar Mumias. Terug bij het hotel zijn we snel gaan lunchen en stapte we daarna weer de bus in, op naar een school.
We hebben een basisschool bezocht, waarbij we de klaslokalen hebben bezocht en buiten spelletjes gedaan met de kinderen. Het bleek dat zo’n 80% van de kinderen geen schoenen aanhad, en veel last hadden van wormen die hun voeten aan het opeten waren. Heel zielig om te zien. Gelukkig is Shailesh hard bezig geweest om schoenen goedkoop te kopen in grote aantallen, met veel eigen geld en ook van een paar andere pamojanen die geld in hebben gelegd (wordt vervolgd).
Na het schoolbezoek gingen we voor de laatste keer naar het A-STEP field. We gingen hier nog een beetje lol maken met de kinderen en afscheid nemen. Er werden vellen vol met stickers uitgedeeld en iedereen zat onder (ook wij en ook de ouders). Ook werden er bellen geblazen. Het regende maar dit stopte de lol niet. Vervolgens kwamen er zakken met schoenen tevoorschijn, en werden deze uitgedeeld aan de kinderen. De schoenen had Shailesh allemaal zwart laten spuiten zodat ze allemaal ongeveer hetzelfde eruitzagen en dat ze ook geschikt zijn voor kerk/school. Hierna kwamen wat afscheidswoorden, van ons pamojanen, rob, Jan, Tim, en ouders van A-STEP. De tijd van afscheid nemen was nu echt aangebroken, en dit was zwaar voor iedereen. De kinderen en de ouders hebben een speciaal plekje in ons hart gekregen, en we zullen ze niet vergeten. Na dit zware afscheid gingen we weer op naar het hotel.
Na het eten was het wachten op de organisatie van A-STEP voor het afscheid! Dit duurde een kwartier Keniaanse tijd (oftewel 3 kwartier). Iedereen heeft een woordje gezegd (alle pamojanen, A-STEP leden, Jan en Rob, en personeelsleden van het hotel).
Hierbij werd de reis in Mumias en de avond afgesloten!
